Het is me wat, her en der lees ik berichtjes over gesukkel met de belastingaangiftes. Bepaalde browsers ondersteunen tax-on-web niet, het ding ligt plat, zaken zijn niet correct, … begin er maar eens aan. Daarom heb ik jaren geleden één van de beste beslissingen in mijn (jonge!) leven genomen: doe eens chique, hautain, zelfstandig, alsof je ontzettend vuil rijk bent, en neem een boekhouder. “Mijnen boekhouder, Médard”. Ik heb daar al plezier aan beleefd, ongelooflijk.

Nu helpt het ook wel ergens dat ik nogal neurotisch aangelegd ben als het op papierwerk aankom. Als ik papieren krijg voor de belastingen sorteer ik dat netjes in mijn mapje ‘Belastingen’, ik heb zelfs een inhoudstafel waar ik kan meevolgen wat ik al gekregen heb, wat ik nog moet vragen, wat er veranderd is. Elk jaar schrijf ik dan een een schone brief naar Médard de boekhouder met de inhoud van mijn mapje, de veranderde gezins- of jobsituatie, en als hij vragen heeft dat hij mij gerust mag bellen. Dat doet hij bijna nooit, zo ordelijk ben ik wel, ha! En dan krijgen wij enkele weken later dat mooie mapje terug, met daarin een overzicht van wat we al dat niet terugkrijgen of moeten betalen. Ik maak mijn mapje leeg, doe alles van dit aanslagjaar naar mijn grote schone kist boven en wacht dan geduldig op mijn geld.

Maar tax-on-web? Nee, een stap te ver. Laat mij maar classeren, sorteren, … er is een goede secretaresse aan mij verloren gegaan.

En nu ik dit zo herlees: eigenlijk is dat overdreven ordelijk gedoe wel iets om me over te schamen… Dat ik nog een vent heb, zeg.