Secret Santa dus, eerste verhaal. Wat ik mocht geven aan deze fijne mevrouw Frutsel.

Ik kreeg een wishlist en de moed zonk me in de schoenen, zoveel originaliteit, zoveel creativiteit, ik wist begot niet wat te doen en overwoog zelfs even om me uit te schrijven. Van plan A over Ebis (naaien) tot K (haken). Om dan terug te gaan naar plan A.

Scrapbooken dus, iets wat ik al langer eens wou doen, maar zelf wel het verstand had om te beseffen dat er nu geen tijd meer over is voor nog een hobby bij. Occasioneel scrapbooken kon dus wel en zo geschiedde. En meteen werd daar een scrapbooketui of gewoon een zakske bijgestikt. Qua weekendproject kon dat wel tellen.

En blijkbaar hebben de heren en dames van de post dit in dit weer op een plaats niet eens zo ver van hier vandaag afgeleverd.

Mevrouw Frutsel: ik heb even zitten snuisteren in je virtuele leven en blijf het graag volgen!

Noot aan mezelf: probeer de volgende keer wel binnen de formaten van postpakketten te blijven.