Secret Santa (3): wat ik mocht krijgen

Toegegeven, ik liep de laatste dagen een beetje nerveus rond. De brievenbus werd grondig uitgespit op zoek naar niet-thuis-kom-er-dan-maar-zelf-om-briefjes, en vandaag kon ik eindelijk terug beginnen ademen.

Mijn pakje was gearriveerd, had een hele dag in die koude bus moeten zitten, dus werd het met heel veel liefde binnen gehaald.

Wat ik op het eerste zicht zag vond ik al schoon, bèreschoon (zoals we dat hier zeggen), prachtig eigenlijk, ferm origineel, geestig, … een dubbele score voor deze creatieve mevrouw!

En toen dacht ik dat het nog uit de winkel kwam. Maar nee! Iemand heeft de moeite gedaan om voor mijn zonen een hemdje te stikken en wat voor één. De oudste zoon vond het “bèrecool” en “sjiek” en wou het hemd morgen al aandoen om naar school te gaan.

En moeder kreeg een heel mooi handgeschreven kaartje (score 2), een multifunctioneel tasje (veel te mooi om geld in te stoppen, juweeltjes des te meer, score 3) en chocolade (score 4 tot en met 100).

Beste Katrien, met autootjes scoor je niet alleen bij jongens, maar ook zwaar bij mama’s van jongens. Lieve Secret Santa: bedankt!

Tess: hopelijk bezwijk je nog niet onder alle lofbetuigingen, maar ook van hieruit: proficiat met dit initiatief!

Advertentie

Secret Santa (2): wat ik mocht geven

Secret Santa dus, eerste verhaal. Wat ik mocht geven aan deze fijne mevrouw Frutsel.

Ik kreeg een wishlist en de moed zonk me in de schoenen, zoveel originaliteit, zoveel creativiteit, ik wist begot niet wat te doen en overwoog zelfs even om me uit te schrijven. Van plan A over Ebis (naaien) tot K (haken). Om dan terug te gaan naar plan A.

Scrapbooken dus, iets wat ik al langer eens wou doen, maar zelf wel het verstand had om te beseffen dat er nu geen tijd meer over is voor nog een hobby bij. Occasioneel scrapbooken kon dus wel en zo geschiedde. En meteen werd daar een scrapbooketui of gewoon een zakske bijgestikt. Qua weekendproject kon dat wel tellen.

En blijkbaar hebben de heren en dames van de post dit in dit weer op een plaats niet eens zo ver van hier vandaag afgeleverd.

Mevrouw Frutsel: ik heb even zitten snuisteren in je virtuele leven en blijf het graag volgen!

Noot aan mezelf: probeer de volgende keer wel binnen de formaten van postpakketten te blijven.

Secret Santa

Wat hebben wij dit weekend zoal gedaan behalve eens gaan sneeuwglijden richting Lichtervelde, Gent, Izegem, Sint-Denijs?

Wij hebben zowaar een sneeuwballengevecht gehouden tussen moeder en grootmoeder, met als supporters de twee kleine goden. Wij hebben een sneeuwvrouw gemaakt, want, “Aja, maar een sneeuwmevrouw dat bestaat niet hé!”. Waarop moeder haar feministische neigingen gingen oprispen en er zowaar een sneeuwvrouw werd gemodelleerd.

Wij hebben geknutseld, gescrapbookt of bookgescrapt en genaaid. En dit laatste voor Secret Santa, een allergeweldigst initiatief van hier. En ik mocht iets maken voor iemand, waarvan de naam nu nog niet bekend mag zijn wegens nog niet aangekomen.

Vervolg in een volgende post dus.

Geheime kerstmannen

Vwalla: ingeschreven!

Ik ga het me nog weer beklagen in die zin dat ik weer iets in mijn hoofd zal halen dat schier onmogelijk te knutselen, naaien, schilderen, tout court te maken is, maar het toch weer zal willen doen om geen mal figuur te slaan bij de bloggemeenschap (wat een woord). Enfin: one day you’re blogging, the next you are a Secret Santa (hopelijk dus)!

En u, doet u ook mee?