Daar gaat mijn strakke plan voor Vaderdag…

Deze morgen twee brieven gekregen van meneer postbode. Kiesbrieven dacht ik. Wel een beetje dik, vond ik. En jawel: zelf mag ik gaan zitten, zoals dat heet in Sellewie city, en de man des huizes mag de boel aflossen en gaan tellen in Harelbeke city. En weet je… ik ben blij, dat ik dat eens mag doen. Ik vind: als je wil kunnen kiezen, als je wil kunnen zagen over de politiek, als je wil blij zijn dat de goeie vooruitgaan of ontgoocheld zijn als de minder goeie niet achteruitgaan, dan doe je wat je moet doen: kiezen. Er zijn nog teveel landen waar dat niet deftig kan of mag, om dan hier feestelijk te bedanken voor de kans om mijn gedacht te zeggen/kleuren. En om te kunnen kiezen heb je voorzitters, bijzitters en tellers nodig. In de lagere school moest je toch ook af en toe het bord afwassen om daarna weer les te krijgen?

Ik weet: het is meer in (inner?) om daar eens flink over te zagen, om allerlei praktische bezwaren aan te halen, om uitvluchten te zoeken, om stoer te doen en niet te komen opdagen (kijk eens mama, wat ik nu durf zeg!), en wees maar gerust: de eerste zuurpruim die ik daar zondagmorgen zie zal mijn litanie over burgerplichten mogen aanhoren.

Ik ben blij dat ik mag kiezen en zitten. Nu nog gewoon eens opzoeken in de marketingpsychologie of de kledijkleur keuzes kan beïnvloeden 🙂