Met de kleine kleine (Diego) is alles ok, met de grote kleine (Benne) ook. Beiden schoppen, dansen, graaien met de armen, … precies zoals voorgeschreven in het grote (of kleine) handboek van de foetus-, baby- en peuterontwikkeling. Het heen en weer hossen tussen Tielt en Kortrijk begint ook in zijn plooi te vallen (beter een buro in Kortrijk, dan geen buro in Tielt) en de man des huizes heeft eigenlijk zijn definitieve lesrooster en heeft zich er ook bij neergelegd dat de hemel van vorig jaar (de maandag vrij), ook maar een hemel voor een jaar was (geen vrije dag meer dit jaar).

Wat dan wel? Wel… die spam-mails… die mails waarmee je bioscooptickets en ipods kan winnen. Die mails waarin je wordt aangespoord op je bijdrage te leveren voor vermiste (Chantal) of zieke (Laura) kindjes, … als je ’t maar naar tig vrienden doorstuurt en één of andere malloot van een firma/goed doel in cc zet.

Iemand ooit gehoord van spam, iemand ooit gehoord van ongewenste reclame, van (oooh héééélp) virussen? Hoe weet je ’t verschil? Even het onderwerp van de mail in google tikken en je ziet direct dat dergelijke dingen onder de categorie ‘hoax’ kunnen geplaatst worden. En ze blijven maar terugkomen. Kijk even op volgende site en merk hoeveel van die dingen je al ongevraagd hebt doorgestuurd. En hoeveel e-mailadressen al ongevraagd werden doorgestuurd. Tot groot jolijt van de spammers natuurlijk, die op die manier een grote hoeveelheid e-mailadressen ter beschikking krijgen die ze nog verder kunnen bestoken met rare dingen. Of heeft niemand zich ooit afgevraagd waarom je toch in godsnaam die rare ‘enlarge your …’-mails krijgt? Dat, en nog veel meer van die leukerds, is allemaal te danken aan onze vrienden hoaxen. Dus: aan alle mensen die ze niet meer doorsturen: ontzettend veel dank, ook al sturen ze ’t soms naar hun hele hebben en houden en vergeten ze er bewust een paar 😉

Bij deze het einde van de les internetopvoeding: deel 1. Ik moet mijn plicht als ICT-onnozelaar toch een beetje volbrengen.