maar het lukt precies niet te goed vandaag. Ik weet totaal niet hoe het mijn mannen zal vergaan vanaf morgen. Zullen ze überhaupt wel aankomen, gaat dat wel lukken, zo een éénjarige bij de onthaalmoeder afzetten, een kleutertje aan school afzetten en dan nog zelf op tijd op school raken? Zal dat ’s avonds lukken, zo met een baby op de arm die zijn voeten enkel gebruikt om heen en weer te zwaaien, een kleuter aan de hand die wellicht weer door zijn knietjes zakt van vermoeidheid? En dan nog een verzorgingstas, een grote boekentas en een kleine rugzak? Gaat dat allemaal wel lukken en waarom voel ik me zo overbodig en zo’n ontzettend slechte moeder? Nogal een geluk dat dat huis waar we in wonen groot genoeg is zodat ik me nog nuttig kan maken met kuisen. Yihaa!
Misschien is het beter om de komende weken niet meer op bezoek te komen op deze webstek, u zou zich weleens kunnen ergeren aan zoveel futiliteiten 🙂
The Sassy Squad 
Uw mannen zijn allemaal, ondanks het moeilijke vertrek thuis, mooi op tijd geraakt waar ze moesten geraken. Het eerste deel van de opdracht zit er dus op.
Nu nog een goede thuiskomst en veel plezier maken, lachen en spelen als mama vrolijk thuiskomt van haar werk. Benne zal wel weer veel te vertellen hebben over zijn drukke derde schooldag.
Tot straks, keppie.
Deel twee is ook al achter de rug.
Benne geniet van zijn schoonheidsslaapje terwijl Fries zijn Hyperactivity Disorder botviert in de living.
En dat grote huis wordt gekuisd.
Wij zijn klaar voor je komst. Papa zorgt wel voor wat lekkers vanavond.