was Benne stikkapot, compleet groggy en van de kaart. Na tien minuten in de auto viel hij in slaap, en hij is blijven slapen tot we hem om half zeven wakker hebben gemaakt om te eten. Elke hap die hij nam was een geconcentreerd samenspel van kauwbewegingen, oogspieren aanspannen en nekspieren aanspannen om toch maar niet met dat hoofd in het bord te vallen. Hij heeft nog heel even zijn energie teruggevonden, maar toen kwam echt de man met de hamer en die liet Benne als een blok in slaap vallen. Dat moet nog wat indrukken nagelaten hebben zo’n eerste schooldag. Vond hij het fijn? Jazeker, na wat doorvragen begon hij heerlijk te vertellen over wat hij gedaan had: “patatjes g’eten, en worteltjes, en vleesjes”. En daarna: “ah, schilderen, met veel kleuren”, en in een volgende fase: “en veel kindjes, heel veel kindjes, in mijn klas, veel spelen”, om dan te eindigen met: “Auto’s gespeeld en poppen ook”.
En Bennes uitdrukking van de dag? “Maar papa toch, wat doe je nu?” Terwijl die papa gewoon verstoppertje aan het spelen was.
Kostbare foto’s van Bennes eerste schooldag (met dank aan onze privé-paparazza M.):
- wat gaat er om in dat hoofdje?
- jasjes aan de kapstok
- op stap met de juf, in de sneeuw
- de worteltjes ’s middags
- ’s morgens in de auto