Wij krijgen hier hulp bij het opvoeden van onze jongste, van de enige echte mannelijke supernanny Benne. Voorbeeld?
“Fries, je moet nu gaan zitten. Allez, ik tel tot drie! Eén, twee, drie, hop, zitten!” (en dat moet u er de gestes maar bijdenken, zo ostentatief zijn één, twee, drie vingers in de lucht steken).
“Fries, nee, dat mag niet. Allez hop, ga maar in de hoek staan. Stoute Fries” (en dan duwt hij lichtjes op Fries zijn poep om hem richting hoek te duwen).
“Fries, néééén, dat moet je zo niet doen. *zucht* Friesje toch, wacht, Benne zal het eens doen hé” (en dan haalt hij zijn schouders op en vraagt zich af of hij nu echt de enige is die die kleine gaat opvoeden).
“Ma Fries toch, da mag niet hé, met je lepel gooien. Ben je boos?” (en dan kijkt hij zo dicht en zo diep in Fries zijn ogen, alsof het antwoord daar te vinden is en moet hij zich vervolgens heel erg haasten om die mep van Fries te ontwijken).
Wij zijn content, zo met onze nannywijsneus-van-drie-jaar, en foto’s trekken kan hij ook al:
En zo herken je jezelf maar weer …
haha 🙂
hier durft Sieben zn grote zus zelfs al eens op haar plaats zetten; “ERRUL, MA NIE !!!” (Merel, dat mag niet) en als ze na een huilbui (waarbij ze door mij de gang in gestuurd wordt) terug binnenkomt vraagt Sieben “IS EDAAN ERRUL?” en als ze op haar potje gaat roept hij wild enthousiast “PIPI DAAN, FINK ERRUL!!!”
…en Merel, die wordt er groen van woede van, van Sieben zn bemoeienissen… “jij moet dat niet zeggen, mama zal dat wel zeggen” 🙂
hoe kort hij nog maar broer is maar toch al zo herkenbaar :-). Als zusje haar fles niet leegdrinkt zegt de kleine man: “allééééééé Maren, ete flink opete!” En hij zegt maren met zo een heerlijke echte Gentse R, super gewoon 🙂
goh ik ben degene die van de zoon des huizes zo ne commentaar naar mijnkop krijgt ‘maar MAMA Toch!’ is tegenwoordig schering en inslag
schitterend! 🙂