Even dacht ik dat Griekenland een regering had. Of dat het hongerprobleem in de wereld was opgelost. Of op zijn minst de eurocrisis. En als het dat niet was, dan misschien wel gejuich en gejoel omdat er een nieuwe vorm van duurzame energie was ontdekt, of oerkreten van vreugde omdat er een medicijn was tegen kanker en kankeren?
Ik was best wel geïnteresseerd in zoveel vreugdekreten, zoveel enthousiasme, zoveel van intens geluk overlopend gekrijs. Dus deed ik de moeite om toch mijn ene oog naar de tv te richten. Bleek dat Manchester City iets had gewonnen. En ik kreeg van de zetelgenoot een blik toegeworpen waaruit bleek dat ik maar beter niet weer begon met mijn antivoetbalmanifest. En dus heb ik hier maar mijn ei gelegd. Waarvoor dank, internet.