“Boemmmm-baaaaah!”

Dat moet het zo’n beetje geweest zijn toen Benne in Plopsaland voor de eerste keer een levensgrote Bumba zag, en Bumbalu, en een ambetante circusdirecteur, en beestjes, en kindjes, en Wizzy en Woppy, en het hele zootje van commerciële Studio 100-merchandising. We zijn er met open ogen ingetrapt, we hebben er ons gedwee in laten meevoeren, en we vonden het leuk. Niet maandelijks voor herhaling vatbaar, maar wel tweejaarlijks, wanneer kleine Diego al wat ouder en Benne al in staat is om te trekken, zagen, huilen, stampvoeten, dat hij voor de tiende keer op rij op één of andere attractie wil. Er staat ons nog een heleboel fun te wachten!