Benne kijkt graag in de koelkast, hij haalt er met veel schwung zijn eigenste fles (suikervrije) grenadine uit, zoekt de doos melk en vooral: zoekt de chocolaatjes. Gisteren besloot hij over te gaan tot een grondige inspectie van de inhoud van dat ding vol lekkers en kwam uit op de onderste bak aan de deur: de dranken. Volle melk voor Benne, magere melk voor mama, cola voor papa, fruitsap en iets in een fles met een toch wel heel losse dop. Mama was bezig met Fries en kon Benne niet uitleggen wat dat goedje wel zou kunnen zijn. Een luide en duidelijke ‘neen’ was er dus niet. Het signaal voor Benne om dat uit te proberen. Resultaat: mama komt terug in de keuken, Benne wijst met een beteuterd gezicht naar de fles, komt aan zijn mond en zeg heel zielig: ‘piek…piek’. Het smaakte hem dus niet zo, die witte wijn.