– ten afscheid

De Benne-zwaai: een pauselijke zwaai waarbij de handpalm naar het gezicht gekeerd is en de hand van links naar rechts beweegt. Variant: de hand van boven naar onder bewegen.

De Fries-zwaai: hand en onderarm worden redelijk slapjes van boven naar beneden gebracht en omgekeerd.

– ter begroeting

De Benne-zwaai: buik vooruit, de arm gaat in één vloeiende beweging naar boven tot deze zich boven het hoofd bevindt. De wijsvingers zijn gestrekt en uit elkaar. Gaat gepaard met de kreet ‘hei’, eventueel gevolgd door ‘oewist?’.

De Fries-zwaai: nog in ontwikkeling.

– als teken van ‘het gaat me hier niet’

De Benne-zwaai: twee losse handjes die elkaar constant raken en loslaten, vergezeld van spastische armbewegingen en stampende voeten. Eveneens ook een zeer beweeglijke rug en heftig schudden met het hoofd.

De Fries-zwaai: de handjes zijn stevig samengebald en de armpjes gestrekt. Eventueel worden de handjes onder de rug gehouden om het aankleden als dusdanig te bemoeilijken.