Nieuwe hoop op ononderbroken nachten! Na de theorietjes van klopgeesten, aardstralen, gewoon ambetant gedoe van de jongste zoon bracht oma C. misschien wel de oplossing. De melk! Die fles ’s avonds! Die volle melk! Had die jongste uk geen last gehad van melkkorstjes, en waren we niet moeten overschakelen naar hypo-allergene melk, is dat ventje sowieso al niet gezegend met een aanleg voor allergietjes, zou het niet kunnen dat die volle (koe)melk nog wat te zwaar is? Dat dat krampjes veroorzaakt?

Even terug in de tijd: voor zover wij ons herinneren (of graag willen herinneren) is het nachtelijk gekrijs inderdaad begonnnen in dezelfde periode waarin we overgestapt zijn naar volle melk in plaats van poedermelk, zo’n twee maanden geleden.

Nieuw probeerseltje: in de apotheek een doos hypo-allergene opvolgmelk gehaald, die Fries nu al twee avonden met om van jaloers van te worden smaak uitdrinkt. En hij slaapt! Aan één stuk door! De schat!

Update na 1 week: Zijne Wakkerheid heeft het toch wel gepresteerd om zo’n 6 nachten deftig te slapen. Deze nacht was het weer gekrijs en gejodel alom. Twee uur en een kwartier aan één stuk, dat dwingt respect af denken wij zo. Wedden dat dat stukje venijn nu alweer vredig ligt te knorren?