Nee, we doen daar niet mee, aan van die gearrangeerde huwelijken. ’t Kind moet zelf een keuze kunnen maken en wat er nu zus uitziet kan er over twintig jaar zo uitzien. Dus krijgen die zonen alle keuze die ze willen. Edoch: babyborrels in de vriendenkring zijn een ideale manier om eens te taxeren hoe de huwelijksmarkt er over twintig jaar zal uitzien. Even de potentiële kandidates screenen en tot het besluit komen dat dat wel goed zit. De markt in het Gentse mogen ze nog aanboren, dat valt nog goed te bereiken met het openbaar vervoer zodat moeder of vader niet elke zaterdag één of twee van hun zonen naar het liefje zullen moeten voeren. Nu, als het niet zou lukken bij de meisjes, mogen de jongens ook nog wel gezien worden. Knap volk daar in Gent. Fries stond gisteren al tegen ’t muurtje met een meisje en Benne was de slimmerik/betweter/encyclopedie aan het spelen tegen al wie jonger was dan hem. Zo wees ene juffrouw T. naar een vliegtuig dat langsvloog en riep: “Vliegtuig!”. Benne gaat op anderhalve centimeter van haar neus staan, kijkt indringend in haar ogen en zegt: “’t Is een groot vliegtuig hé, een groot!”. De juffrouw was voorlopig niet onder de indruk maar Benne had toch zijn punt kunnen maken. Volledigheid is alles.