Dan toch maar naar de eigen vertrouwde huisarts in mijn geboortestad geweest omdat niets van de dokter uit mijn woongehucht hielp. Met intussen onnoemelijk veel pijn aan de borstkas, helemaal rechts onder de arm en achter op de rug. Definitie van deze pijn: zelfs bij gewoon inademen voelt het alsof ze met een slijpschijf je ribben doorboren. Oh, en ik had nog een stuk of vijf andere pijnlijke dingen: een achterhoofd dat zowat uit zijn voegen lijkt te barsten, keelpijn, gezwollen klieren, oorpijn, …

Blijkt dat ik nog altijd heel zware sinusitis heb (voor minder dan medium gaan we hier niet), niet meteen de meest van toepassing zijnde medicatie had gekregen en dat dat ding dus bleef aanslepen. We gaan daar geen spel van maken.

Door het vele hoesten heb ik blijkbaar spierscheurtjes in de ademhalingsspieren opgelopen. Voor zoiets cools gaan we dus ook geen spel maken, ik vind dat nogal een geestige oorzaak van mijn ribbenpijn.

Ik moet veel rusten, zei meneer Doktoor. Ik heb maar van ja geknikt, ‘k moest nog naar ’t werk.

Ik mag een maand niet sporten, zo sprak meneer Doktoor. Ik heb geprobeerd om heel teleurgesteld te kijken en half in shock te zeggen: “Een maa-aand? Zo lang zeg? Goh…”, maar hij had het door dat ik daar geen enkel probleem mee zou hebben, met zo’n maand niet sporten. Een maand wél sporten daarentegen…