En dan verjaart dit ding eens en vallen we compleet stil. Genoeg ideeën, genoeg inspiratie, maar weinig goesting eigenlijk om ze neer te schrijven. How comes? Omdat terwijl ik dit schrijf mijn hoofd intussen al met tien andere dingen bezig is en ik eigenlijk mezelf zou willen klonen. Drie keer als dat kan:

1. iemand voor het huishoudelijke werk (hoe goed ik ook kousen sorteer, handdoeken mooi op een stapeltje leg en proper mijn zakdoeken strijk: ik doe dit echt niet voor mijn plezier).

2. iemand voor het moederwerk, een nanny, een voltijdse babysit, iemand die zegt: “Blijf maar rustig zitten en geniet van je eten” als je voor de twintigste keer zou opstaan om een omver gegooide beker op te kuisen met een vaatdoek die er al een dag te lang ligt waardoor die doek eigenlijk al wat begint te ruiken en je handen nu dus ook en je bijgevolg geen zin meer hebt om te eten en dan maar een nog zieliger gezicht opzet. Ik kan zo nog een tijdje doordrammen hoor 🙂

3. iemand voor het betalend werk maar wel iemand die stom genoeg is om op het einde van de maand het loon aan mij af te geven, dat wel.

En dan vergeet ik nog de lief-van-kloon. Maar dat hoeft niet per sé een kloon te zijn denk ik. Eens vragen of meneer dezelfde versie zou willen. Hij kan zich al maar beter voorbereiden op een naar mijn normen bevredigend antwoord.

En wat ik dan zoal zou doen? Goh, een goeie wijn drinken met al mijn klonen, hun takenpakket bespreken, de hele boel coördineren en als alles op wieltjes loopt dan zou ik wel eens een maxidutje kunnen doen, dat hou ik nog voor mezelf, ja.

Nog een paar weken en het lengen der dagen is een feit!

En u? Waarom, voor wat, voor wie, in welke hoedanigheid zou u zich laten klonen?