Onze kousenlade kreeg een jaarlijkse opruimbeurt en ik kwam tot de vaststelling dat ik heel (maar dan ook heel héééééél) wat paren nylonkousen heb. Gaande van wit (Ja, ik! Wit!) over geel, groen, bordeaux, rood, paars, bruin, grijs tot zwart. En dat zijn dan nog de effen paren. Die met een motiefke zijn nog een categorie apart.
Al die paren zijn natuurlijk wel verzameld in een periode van ongeveer tien jaar, en aangezien er hier nog eerder een ijstijd zal aanbreken dan dat ik twee dagen per jaar een rokje draag kunnen al die kousen dus ook niet echt verslijten, laat staan dat er gaten kunnen in komen.
Er moeten dus meer rokjes gedragen worden willen we die aanwezige kousen kunnen weggooien van pure ouderdom en slijtage. Omdat een goed voornemen vraagt om er meteen aan te beginnen (en het dan 10 dagen later terug op te geven), werd er dus vandaag een rokje gedragen. Jeans, tot aan de knie, niet te veel tralala. En toen…
Benne: “Mama, ik vind dat rokje niet mooi…”
ikke: “Hoe? Benne, ben je niet blij dat mama eens een rokje aanheeft?”
Benne: “Nee, da’s lelijk…”
ikke: “Maar meisjes dragen toch rokjes, de meisjes in jouw klas dragen toch ook rokjes?”
Benne: “Ja, maar dat zijn meisjes… jij bent een mama.”
Hopla, de illusie van mijn jeugd in één klap van tafel geveegd…
The Sassy Squad 
jij behoort dus tot een aparte categorie. de mama-categorie is onzijdig en rokjes dat kan dus niet… Het wordt hoog tijd dat je meer rokjes gaat dragen. Dat kind moet er wat aan wennen dat mama’s ook vrouwen zijn!
Haha, rokjes dragen om mijn kind op te voeden tot een gezonde jongen, lijkt me een nobel streven 🙂
Geweldig 🙂
En inderdaad, meer rokjes te dragen om hem te conditioneren is de enige oplossing!
🙂 🙂
die kinderpraat toch…
doorzetten, de 10 dagen zijn nog niet voorbij 🙂
haha, zo is het jammer genoeg. Mijn dochter vroeg mij eens, toen ze in een erge prinsessen-fase was: “mama, was jij vroeger ook een prinses?” Ik heel fier (want ik dacht jaja vroeger prinses, er zal wel iets volgen in de trend van nu ben je koningin ofzo), maar toen volgde er: “…maar toen kreeg je kindjes he?”.
Oh nee, Hilde… ik had er meteen Mathilde bijgesleurd 🙂
ik vind da gij dringend nog aan een dochter moet beginnen, wat meer rokskes in huis en al. En dan kunt ge die bijzonder schonen meisjenaam van uw lijstje ook gebruiken 😉
Ten andere wat complimentjes van de zoon betreft: vorige week ging ik naar de kapper, kwestie dat ik daar het volgende jaar niet meer geraak, en ik heb het laten kortwieken, van halflang naar vrij kort. Tiemen zag me, en mijn papa zei: mama is mooi hé! En tiemen zei: neen! Haartjes nie mooi! haartjes lang! da zit in de genen of wa die voorliefde voor lang haar! 🙂
Bé, echt? Vond je ’t een mooie naam? Niets voor u zo? *glunder glunder*
Voorliefde voor lang haar zit hier ook in de grote mannelijke genen ook hoor, ik heb mijn vent plechtig moeten beloven om nooit, maar dan ook noooooit meer mijn haar kort te knippen. Nuja, het zag er niet uit ook.