Van die keer dat hij vier jaar werd…

en dat we hem dat moeilijk uitgelegd kregen dat zijn feest op zondag was, terwijl hij pas de dag erna verjaarde.

en dat het enige wat hij vroeg voor zijn verjaardag frietjes met biefstuk en een ijsje was

en dat hij een mega-koppel Mindy & Toby heeft gezien, zomaar plots in zijn tuin. Zijn wij zo’n rijke stinkerds dat wij aan Louis en Free kunnen vragen om even langs te komen. Of hebben wij een gekke nonkel Kaas en vrolijke tante Lalotte die zich in zo’n kostuum wurmen (die hitte!) om Benne weer een onvergetelijk huh?-moment te bezorgen. Het laatste dus šŸ™‚

en dat hij een Piet Piraattaart wou maar dat we dat hier precies niet vonden, en dat het dus een hele klus werd om hem ervan te overtuigen dat een Spidermantaart toch wel beter past bij een stoere vent van vier jaar.

en dat hij plots een meisje wou zijn, om zijn haar in een staartje te kunnen doen. En een half uur erna wou hij dan weer zeven jaar zijn, zodat hij beter zou kunnen voetballen.

en dat hij in die vier jaar tijd zoveel goeds heeft teweeggebracht bij zoveel mensen, zonder dat zelf te beseffen. En dat ik dat op zo’n dag wel lijk te beseffen: dat zijn hele leven tot nu toe Ć©Ć©n aaneenschakeling is van leuke momenten, van knuffels en zoenen, van complimentjes en high fives. En hij verdient dat, want hij maakt zoveel mensen zo content.

en dat ik me bijzonder oud voel, nu zo op dit eigenste moment.

5 gedachtes over “Van die keer dat hij vier jaar werd…

Geef een reactie op Tamara Reactie annuleren