Ik ga zwaar scoren met deze titel, ik voel het 🙂
Dat polygamie in is dus, en dat weet de oudste zoon hier. Dat hij graag met mij wil trouwen, wist hij vanavond te zeggen. En nee, niet met knieval, gewoon recht op mij gesprongen, knieën tussen mijn ribben geplant, diep in de ogen gekeken en dan ‘de vraag’ gesteld. Mocht de grote man des huizes mij buiten willen gooien, ik kan dus nog altijd bij mijn zoon terecht, voila. Maar dan moet ik er wel zijn andere vrouw bijnemen, want (voor de goedkoop, ’t is crisis voor iedereen), zou hij dan ook meteen trouwen met zijn lief A. Toen ik zei dat dat niet kon, dat hij één meisje moest kiezen om mee te trouwen, zei hij: “Mamaaaah, jij bent mijn béste vriend, en ik ga met jou ook trouwen, want mijn auto zal groot genoeg zijn.”
Ik hoop dat hij op zijn achttiende niet met een halve camionette komt aangestoven. En een brommer mag hij ook al vergeten.
En oh, liefste zoon, dat liefje A. van je? Ik kan ze wel aan hoor.
Ik kan écht niet wachten tot ik die vraag ooit krijg van mijn zoontje 🙂
Heb ooit in een pashokje tranen met tuiten gehuild toen ik hoorde dat een jongetje tegen zijn mama zei: “als papa niet met jou wil trouwen, dan doe ik dat wél” :-))))) zooooo schattig! (al was de papa wel efkens stil toen – benieuwd of ze intussen een ring kreeg 😉
ammai zo’n knap kereltje.. daar moet ge toch ja tegen zeggen hé….
Tiemen gaat trouwens altijd altijd altijd bij mama blijven wonen, en zus ook en Emilio (onze kat) ook. Full house dus voor de rest van mijn leven 🙂
Amai, Bé, de mijne is hier al bezig over een eigen auto, eigen huis, … Maar hij wil ons wel voeren met zijn auto, ’t gaat een grote zijn 🙂