Kort.

Fries komt aan de schoolpoort, mag ‘zijn’ speelplaats op. Er staan (dankuwel oudercomité) een clown of twee, een Mega Mindy en een stuk of wat andere figuren die ik me niet meer herinner wegens te veel focus op twee zonen. Terwijl ik nog officieel vraag in welke klas de twee zonen zitten, ziet Fries een koek, een clown, zijn heldin van dit schooljaar (‘juf Hannelore Pannelore’), en stapt vol vertrouwen vooruit. Koek in de ene hand, jufs hand in de andere en weg is hij. Geen enkele keer keek hij om.

Een ander verhaal bij Benne: trillende onderlip, sussende juf (‘juf Carole bollewol’), huilend kind, moeder met krop en nog van die toestanden. Schuldgevoel ook, je komt midden in de nacht thuis, na drie dagen werkafwezigheid, ze zien je even ’s morgens en dan ga je ze doodleuk op school afzetten. Ik zou het begrijpen als dit zijn eerste trauma is.

Na vijf minuten nagelbijten van moeders kant hangt Benne alweer de wijsneus uit, en stapt Fries binnen in het grootste avontuur van zijn jonge leven.

En er is progressie! Namelijk:

2 februari 2009, eerste schooldag Benne: de hele weg bleiten, thuis ook nog de hele dag zielig ‘rondgetsjoold’.

1 september 2009: tweede eerste schooldag Benne: bleiten tot 5 km van school en op 3 km van thuis. Ook zielig, maar niet meer tsjoolen, eerder gewoon rondlopen.

1 september 2010: derde eerste schooldag Benne, eerste schooldag Fries: bleiten tot 1 km van school en 7 km van thuis. Niks zielig gevoel, trots ben ik. ’t Komt nog helemaal goed 🙂