Om maar te zeggen dat mijn metekind zich geheel en al aan het voorbereiden is om een entree van jewelste te maken op deze meer en meer afgeplatte wereldbol.

Om maar, met een understatement van jewelste, ook te zeggen dat ik daar echt wel, hi-han-ties content mee bent, en mijn huidje gewoon vettig ziet van te blinken. Immers: als moeder word je niet gekozen, als meter des te meer. En die gedachte doet me warempel richting 1m70 schieten (wat een serieus verschil is).

Probleem is echter dat dat metekind nogal abstract is. Het kind, het baby-in-de-buik-dink, het embryo-met-pretentie, die foetus zo geslachtsloos dat zelfs een slak zou vrouwelijk worden, … ik weet het niet, en ik mag het ook niet weten.

Om het nog erger te maken geven de ouders-van-de-baby-zonder-iets wel tips. En uit die tips zouden we naam, geslacht en en passant ook nog eens gewicht, haarkleur en aantal moedervlekjes moeten kunnen vinden.

Hier zijn ze:

– Twee lettergrepen, vijf letters

– De medeklinkers komen uit de verzameling {B, R, N, D, K, L, S}

– Rijmt op een alcoholische drank

– Heeft ‘iets’ te maken met muziek

– “Bevat alle kleuren” (denk aan palet, spectrum, schilderij, …)

– “Eén tip is niet juist” of Eén tip is niet “juist” of Eén tip is “niet juist”. Te interpreteren naargelang hoeveel zin u heeft om mee te gaan op zoektocht.

Freaks als wij zijn werden de statistieken van 2007 en 2008 al gefilterd op tip 1 en 2, voor de overige tips moeten we creatief zijn. Of geduld hebben.

Wie de naam van ’t kind kan vinden (en dan graag ook meteen het geslacht) krijgt een fles bubbels, geschonken door de meter van iets.