Bon, we gaan er dus toch een verbouwblog van maken en zien wel hoe ver we raken. Met verbouwen en met bloggen.
Dat we dus een huis hebben gekocht. Ons droomhuis eigenlijk. In een straat waarvan de huizen heel snel verkocht worden, en het onze ook en wij dus net iets meer goesting hadden in verbouwen dan de rest van de bezoekers. En dat gerechtelijk openbare verkopen eigenlijk veel miserie zijn, maar dat wij dus ons brood konden verdienen met een ander zijn miserie. Sorry en hoera dus!
Aangezien wij heel dat verbouwspel dus beter zien zitten dan de rest van de wereld staken we maar meteen de handen uit de mouwen. Noem het jeugdige overmoed van twee dertigers die een nieuwe liefde hebben ontdekt.
Zaterdag 12 maart 2011, conversatie tussen mannelijke en vrouwelijke huiseigenaar:
hij: We zouden die schouw eventueel ook al kunnen afbreken?
zij: (veegt eerst wat papier van haar gezicht) Mja, maar hebben we daar geen hamer voor nodig?
hij: Misschien, we kunnen eens proberen…
zij: (geeft een gigantische schop tegen de schouw en verbijt de pijn aan haar tenen) Moh kijk, dat zit hier los!
hij en zij: beginnen te wroeten, te wriemelen, en krijgen alle stenen handje per handje los. Eerst de zijkanten, daarna van boven naar beneden.
zij ’s avonds: Hmm, zit daar nu een gat in ons dak?
hij: Ja.
zij: (paniek) En die regen, die wind, al die vuile dingen uit de lucht, die kunnen nu zomaar in mijn pas gekuiste living?
hij: Ja.
zij: Morgen toch maar even de dakwerker bellen en vragen dat hij een steen op de schoorsteen legt.
hij: Ja.
Wij zijn een goed verbouwkoppel, wij.
alvast een zeer goed idee, die schouw afbreken (wat een lelijk ding zeg!)
Veel goede moed daar!
en nog een verbouwtip, als ik mag? Doe het meteen heel grondig (think: schouwen afbreken en van die dingen) en niet te voorzichtig zoals wij (eerst papier van de muur trekken… en daarna toch maar die muur eruit halen of eerst nieuwe electriciteit leggen door voorzichtig enkele plafondtegels los te maken en daarna toch maar heel het plafond eruit halen…) wij waren eigenlijk feitelijk niet zo’n denderend verbouwkoppel 🙂
Merci voor de tip! We wachten ook nog met papier van de keukenmuren te trekken omdat daar misschien nog wat muren gaan sneuvelen, al naargelang de plannen/foliekes van de architect. Maar voor de rest zijn wij redelijk stormramachtig aangelegd. Het risico bestaat eerder dat we teveel afbreken 🙂
super krijg er zelf goesting van
nu alleen nog een huis kopen want k peis dat de de huiseigenaars hier da misschien ni echt kunnen apprecieren 😀
ken er alles van, doe het in ene keer te goei … niet uitstellen en twijfelen … DOEN daarna komt het er niet meer van!
en inderdaad lelijke schouw!
ge waart een beke jaloers op ons grove werken hé 🙂
Alles tot op de steen en schouwen weg, alles nieuw. Velen hebben ons zot verklaard (diegene die nooit verbouwden denk ik) maar nog meer hebben ons gelijk gegeven (vooral die voorzichtigaards).
tis efkes paniek, maar de dag dat de opbouw komt schenkt opluchting.
Wat wij wisten maar niet geheel konden toepassen vanwege onverwachte zaken : ZO VEEL mogelijk doen voor je er in trekt, want eenmaal je er woont gaat je ritme erg traag bij momenten…
Maar ah, zelfs dat vergeet een mens. Na 4 maand hebben we eindelijk stromend water beneden en een afvoer in de keuken; toen gevloek, nu peanuts 🙂
Heel veel succes en roepen hé als je armen tekort komt (al was het maar om de ruiten te kuisen)