Blogberichten genoeg. Zin eigenlijk ook wel. De zonen zorgden voor genoeg inspiratie, de dikke buik zorgde vooral voor frustratie. Veel willen en minder kunnen met het vorderen der maanden, maar ook minder kunnen in vergelijking met buik 1 en buik 2. En daar had superwoman even niet op gerekend, dat de kruiwagens niet meer door haar zouden gevuld worden, dat ze ’s avonds pompaf zou zijn, dat een ordinair huishouden doen zo’n opgave kon zijn. En dus was superwoman behoorlijk gefrustreerd en kwaad op het afgejakkerde lijf dat de geest niet meer kon bijhouden.
Maar kijk: zoon3 komt er aan! En dus niet veel te vroeg of een beetje te vroeg zoals lang gevreesd, maar gewoon op tijd of zelfs te laat. Dat moeders lijf met haken en ogen aan elkaar hangt daar praten we zelfs niet over, het zou nogal wat zijn. Dat zoon3 het goed stelt: dat mag des te meer een wonder heten. Dus blazen we de boel hier nieuw leven in. Kinderen en gezin gaan voor. Al wat van moetens is krijgt vanaf nu een opgetrokken neus. Als ik al reageer 🙂
The Sassy Squad 
JEEEJ!!!! een bericht van Mieke, Ik keek al eens of er iets stond, of ik misschien van de mailinglist gekieperd was, of ik berichtjes miste, of er iets fout ging met mijn internet, maar niets, het bleef stil op de leukste blog van de Benelux. Maar ze is er weer… en zo als altijd met een smakelijk verhaal. een zwangerschap wordt elke keer zwaarder voor het lijf, daarentegen (en er zijn altijd uitzonderingen) worden de bevallingen meestal beter verdraagbaar bij een 2e, 3e, 4e zwangerschap.. dat je weer een ventje kreeg heb ik gemist, of ben ik vergeten, want ook dat (je geheugen) wordt steeds minder na elke volgende zwangerschap. Bij mij na de 3e ook niet meer volledig hersteld. Hoe dan ook blij voor je dat je een derde zoon krijgt die het dan ook nog goed stelt! Wat de nietszeggende verplichtingen betreft…trek die neus maar goed hoog! je hebt een welverdiend excuus! geniet van je laatste loodjes en veel succes met de bevalling. Geloof dan in de kracht van je afgejakkerde lichaam, het zal je zeker verbazen wat er nog in je zit!
toitoitoi…
Bijna! Bijna jong! En hij is er 🙂 Wacht tot ge dat lijf ziet nà een derde zwangerschap, ook leutig, maar met tijd en (een beetje minder) boterhammen komt zelfs dat terug in orde, no worries! 🙂 Allez, en hoe zou hij nu gaan heten zeg, spannend…
Wat fijn om hier nog eens een berichtje te lezen! Ik kan me nog zeer goed voor de geest halen hoe dat voelde, zo’n lijf dat je geest niet meer kan volgen 😉 Ik had dat vreemd genoeg het meeste bij mijn 1e zwangerschap (wellicht omdat ik toen lang heb moeten platliggen wegens dreigende vroeggeboorte), zwangerschap 2 ging veel beter wat dat betreft en een derde staat hier niet op de planning 😉 Maar laat nu maar alle frustraties achter je: nog even en hij is er, en dan ben je dat allemaal in no time vergeten. Veel succes toegewenst daar met je bevalling!
ha ik ben fan van blogs die nieuw leven ingeblazen krijgen :-). véél succes met de bevalling van zoon nummer drie! Benieuwd naar de naam!