In Vilnius! Ja, we zijn op het vliegtuig geraakt, wat een dikke jas, dikke pull en een onschuldige blik allemaal niet kunnen doen. Geen enkele vraag gehad, gewoon meelijwekkende blikken als ‘amai, wat is dat kind dik gekleed zeg’. Wat overigens in Vilnius geen overbodige luxe is. De temperaturen schommelen hier tussen -1 en 1. Overdag. Een avondwandeling in de vrieskou (40’) is bijgevolg niet echt aan te raden. Maar als enkele stoere (met bier overgoten) mannen zeggen dat ze te voet wel naar het hotel kunnen wandelen en jij weet dat de Litouwse taxichauffeurs geen noot Engels kunnen, dan heb je niet veel keus. Onder het mom van ‘even een frisse neus halen’ waren we dus gisteren tot kwart voor elf op wandel. Frisse neus in een hoofdstad, ja hoor, de illusie van verse lucht was er, maar da’s ook alles.

En vanmorgen opgestaan met een wit sneeuwtapijt op de binnenkoer van het hotel. Mocht er in ons klein Belgenlandje geen sneeuwtapijtje te zien zijn dit jaar dan heb ik mijn portie alvast al weer gehad. Hopelijk wordt er niet al te veel gewandeld vanavond.