We zouden er een educatief verantwoorde uitstap van maken. Het zonnetje scheen, het was niet te koud en Benne had er wel zin in (lees: op een schaal van 1 tot 10 haalt zijn peuterpubergedrag een 5). Vandaar: een uitstap naar de kinderboerderij in Deerlijk. En ja, het was leuk, en Benne vond het allemaal best. Eerst naar de kippen, dan naar de paardjes, de koeien, de geitjes, de schapen, de ezel… En bij de eendjes, kalkoenen en andere tweevoeters liep het mis. Benne wou niet aan het handje lopen en wou zelf een brugje overstappen. Een brugje waar kleine kindjes heel snel kunnen af vallen, en als dat gebeurt liggen ze in de modder tussen eendjes en kalkoenen. Mama Mieke dus mee op het brugje en toen Benne van het brugje werd gehaald was dat zeker niet naar meneer zijn zin. Resultaat: gekrijs, dubbelgeplooid over de arm van mama, theatraal wijzend naar andere kindjes in de hoop dat die hem zouden verlossen van de dagelijkse kwellingen in zijn jonge leven. Zelfs het kleine paardje kon niet meer op Bennes aandacht rekenen. Dan maar teruggegaan naar de ezel, zodat Benne even zijn hart kon luchten bij een ‘soortgenoot’.

En Fries? Kleine Fries sliep overal doorheen, met een muts en een vest die zowat kilometers te groot zijn was de jongen meer dan goed ingeduffeld en behalve een zacht gemurmel toen we bij de varkens kwamen (die geur…) was het allemaal peis en vree met de kleine Fries.