We willen niet zover gaan en stellen dat één peuter en één baby gelijk zijn aan drie kindjes, maar het is alleszins meer dan twee. Donderdag en vrijdag gaat Benne naar de onthaalmoeder en dan is het een rush van hot naar her om klaar te zijn tegen half negen (huidig streefdoel), eens mama Mieke terug gaat werken moeten beide jongens klaar zijn om acht uur. Gewassen, verse kleren, maagjes vol, jassen aan, in de bijpassende autostoel en dan hup naar de onthaalmoeder. Gisteren lukte het wonderwel, maar toen waren we ook al van half zeven in de weer. Tegen vijf voor negen stonden we bij de onthaalmoeder (te voet dan nog wel!). Deze morgen was het iets anders: Fries in pyama de maxi-cosi in, Mieke ongewassen de auto in en Benne met de boterhammen in de box en de fles in de hand de autostoel in. Steve was op zijn dooie gemakken om kwart voor acht naar school vertrokken, de hele hectische zooi rustig achter zich… Op één of andere manier moet het schema dus nog wat strakker in de komende acht weken.

Friesje mocht intussen ook al genieten van de zachte schoot van pépé Duif, of pépé André, zijn overgrootvader. Beide heren voelden zich wonderwel goed bij elkaar.

En opa Gerrit maakte deze powerpointpresentatie met alle woorden die Benne intussen al kent en waarvan wij ook al weten dat hij ze kent. In Benne zijn hoofd vliegen, zweven en springen ongetwijfeld nog meer woorden rond en het is nu al zo’n kwebbel… En dan heb je gelukkig grootouders die al die mooie momenten en kunsten vastleggen en bij gebrek aan speelpleintjes in Sellewie dan maar met Benne naar het speelpleintje in Izegem en de ‘berg’ in Desselgem gaan.

bennes-woordenboek.ppt