De jongste was 2 weken, de oudste 87 jaar… de zatste was heel licht in het hoofd, de nuchterste waren diegene die borstvoeding geven… de mooiste waren alle kindjes… de leukste waren alle aanwezigen. Fries vond zijn eerste feestje heel geslaagd dankzij al die mensen die hem zijn komen bezoeken, die zoveel leuke, mooie, fijne, lieve kadootjes meehadden voor hem en voor zijn broer. Benne vond het ook heel goed te pruimen, voor hem mag er elke week een kleine-broertjes-feest zijn. We weten het, het was een beetje ver, maar hopelijk hebben de dessertjes de verre reis naar Hooglede de moeite gemaakt, wij vonden het alvast een fijne namiddag! Merci!

En de opkuis? Goh… we zouden zo graag willen stoefen/zagen dat we tot 2 uur ’s nachts hebben zitten kuisen, afwassen, opruimen en dat we pas om 3 uur thuis waren en dan nog alles moesten uitladen, enzoverder… Maar dat was weeral buiten de nonkels, tantes en grootouders van Fries en Benne gerekend. Om half tien ’s avonds lagen we als 2 mietjes in onze zetel te genieten van alle kaartjes en de dessertjes en lagen de 2 hummeltjes te slapen, nog heerlijk naboerend van al het lekkers. En dat kon alleen maar omdat het super-de-luxe-opkuisteam in 2 uur bergen werk heeft verzet. Een hele grote knuffel en dankjewel aan nonkel ‘Oy’, tante ‘Emmy’, ‘Onkekaa’, tante ‘Alot’, oma en opa Izegem en oma en opa Desselgem.

Ahja, papa Steve: smak smak smak!