Dat Julissi-ding mag zo onderhand een andere plaats zoeken om te overleven. Het mag nu wel stilletjesaan uit mijn oor kruipen.

Fries wordt er echter helemaal vrolijk van, maar enkel en alleen als het goed gearticuleerd is. Dat vrolijk worden gebeurt eigenlijk bij eender welk liedje waar een snelle opeenvolging van de verschillende klinkers in te vinden is en waar het dus noodzakelijk is dat je, als je het goed wil articuleren, zo’n 180 smoelen per minuut moet trekken. Maar dan doen we dus, zonder probleem. En meneer vindt dat voorlopig nog heel fijn.

Dat julissi-ding kan Benne ook nog wel bekoren, zij het iets minder. Ok, het kleed lijkt heel erg op de circustent van Bumba, maar zoals eerder gezegd heeft Benne het meer voor Piet Piraat, in dat opzicht was hij ontgetwijfeld fan geweest van Litouwen en hun piraten-act.

Feit is: wij hebben weer goed kunnen lachen, genadeloos commentaar kunnen geven, geprobeerd om onze wenkbrouwen tot achter ons hoofd te trekken, en ha! België is echt wel niet het enige land met een kwalijke vestimentaire smaak, maar feit is: bij Frankrijk waren we zowaar lichtjes met de voet aan het op- en neergaan, en even probeerde ons lijf ook los te komen van de barkruk. We hebben het aan de pipo’s op het podium overgelaten om groggy te doen. Maar desalniettemin (schoon woord): Frankrijk roulez! En die clip mag er ook wezen!

En willen alle zonnebankbruine venten (met of zonder klak) en gebotoxte vrouwen (met of zonder gelifte ledematen en andere aanhangsels) nu alstublieft terug in hun kist kruipen tot volgend jaar?