Zelf heb ik altijd een heel goede facteur gekend: mijn papa. Nog zo’n mens die nog altijd leeft voor zijn job, een zekere beroepseer heeft, liever met de vélo dan met de scooter rijdt, en die brieven niet per nummer maar op naam aflevert. Als er iemand verhuisd is en die woont niet meer op het aangeduide adres, dan zal papa facteur zo’n stickertje op zo’n brief plakken en dat terugsturen naar de afzender. Of als er een postnummer verkeerd is, dan zal papa facteur dat ook zien, dat corrigeren en dat opnieuw op de post doen. Hij is de post, of het goede deel ervan. Alleen jammer dat hij meer en meer een uitzondering wordt.
Het zit zo: wij hebben in Sellewie al een dozijn facteurs versleten. Ze houden het echt niet lang vol. Is het de Olieberg die ze op moeten? Ze hebben nochtans zo’n ‘postscooterke’. Zijn ze werkmoe? Zijn ze ons moe? Zijn ze lui? Zijn het gewoon facteurs van de nieuwe stempel? ’t Feit is dat er twee zaken zijn die ons ergeren (ja, echt ergeren!):
– Die vorige eigenaar is nu al drie jaar weg: wij hoeven daar echt geen post meer van te ontvangen. Stickertje erop en terugsturen aub! Eerst zijn we zo vriendelijk geweest om de post nog telkens bij de vorige eigenaar te gaan afgeven. Maar toen daar plots een redelijk pikante catalogus tussen zat kregen we de melding dat we eigenlijk geen post meer moesten komen afgeven en alles direct de vuilbak mochten inkieperen. Wat we dus braaf doen. Al drie jaar lang.
– Dit is 8540 Deerlijk, en niet 8450 Bredene! Natuurlijk zijn er sommige mensen die postnummer van Deerlijk combineren met de stad Bredene (voor de slimme mensen: dit geeft 8540 Bredene, terwijl het 8450 moet zijn). Maar, beste facteur/facteuse, u zou toch moeten weten dat wij geen speelbus verhuren, dat wij geen vakantiecentrum zijn dat zeeklassen organiseert (ergens al een zee gezien in Deerlijk?). En dat, als wij een brief hieraan gericht, terug de bus indoen met melding op de brief dat die verkeerd geadresseerd is en dat die naar BREDENE moet en niet naar Deerlijk, dat we die dan geen 3 dagen later terug willen krijgen. En als we dan naar de post gaan om dat eens vriendelijk te gaan zeggen (ja, we willen echt wel dat die kindjes op zeeklas hun brief krijgen van oma en opa), dan nog de melding krijgen dat we zelf maar het nieuwe postnummer er moeten opzetten. En nog zelf een nieuwe zegel opplakken ook? Wij zijn de post niet hé!
’t Moesten allemaal facteurs zijn zoals ’t facteurke Bernard uit Izegem. Ze zouden wel bij ons mogen binnenkomen om een ‘dreupelke’ te drinken met nieuwjaar. Maar eerst moeten ze hun job leren. Dedju toch!
The Sassy Squad 
awel,dat facteurke zijn haar komt recht, niet van koleire
maar van contentement. Dit doet deugd
Het is nog maar eens het bewijs dat een vaste oudere postbode
andere waarden en normen hanteert.
Het is toch simpel: klant is koning en de waardering voor je werk
komt dan wel vanzelf.
Bedankt lieve mensen uit Sellewie
Onze facteur smeet eens een pakske dat niet in de ‘bwoit’ kon door een openstaand venstertje naast de deur… (reden volgens hem : ze mogen niet meer bij de buren afleveren, gezien de vele burenruzies van dezen tijd… deuh!!!
Nu twee keer raden wat zich meestal onder venstertjes naast deuren bevindt…
IDD, de koker was is de WC terechtgekomen (foto te bekomen op aanvraag). Inhoud waardeloos geworden,…
Naar ombudsman. Al 5(!) brieven van die vent gekregen met allerlei blablabla, waarbij de laatste – 4 weken na incident – zegt dat we koker en inhoudt moeten gaan afgeven aan loket om schadevergoeding te krijgen… Wat een sjans dat mijn vent geen opruimer is en ik mij het opruimen in zijn bureau ontzie… 5 weken nadien kon alles nog aan “De Post” bezorgd worden. Wachten op centjes nu…
Dus, facteurs uit Izegem… ze maken geen zulke meer! Sjapo!
‘inhoud’… zonder die T dus…. man man man….
’t Moet zijn dat dat wreed ambetante briefkes zijn, of dat jullie facteur op dat moment geen briefke bij zich had, zo eentje: “Beste heer/mevrouw, op (datum) kwam ik bij u langs met een pakketje. Reden van geen afgifte: ’t kon niet door de bwoit. Gelieve het te komen afhalen in het postkantoor”. Of zouden ze die briefkes niet mee hebben omdat hun zak post anders teveel weegt?
Wij hebben het hier ook al meegemaakt dat er een postpakket gewoon aan de voordeur stond. Gereed om meegepakt te worden door de eerste de beste die met zijn hond passeert. Aangezien wij telkens langs de zijdeur naar binnen gaan en altijd van de kant van de straat komen waarbij we niet aan onze voordeur passeren, heeft het dus twee dagen geduurd eer we dat doorhadden.
toet ze emme die briefkes wel nog
ik krijg die elkens kere in mijn ‘bwoit’ als het groter, breder, langer , dikker of “zwaarder” is als nen gewonen enveloppe
terwijl ik gewoon naast mijn bwoit sta te wachten
‘ze brengen da ni meer mee omda ze da altijd moeten mee terugpakken’ terwijl er bij ons altijd iemand thuis is (ha ja we werken in afwisselende ploegen)
ma bon de facteurs van deerlijk zijn misschien ni van westvlaanderen? sinds wij in west vlaanderen wonen wonen we ‘aan de kust’ volgens ons familie en in da geval deerlijk/Bredene amper verschil