Eerder werd op dit navelstaarderig webdagboekje al eens vermeld dat de combinatie ‘kinderen – opvang – Gent’ niet echt je dat is. En ook anderen mogen dat nu aan den lijve ondervinden. Wij jammer genoeg ook, maar het zal wellicht minder acuut en nijpend zijn. De liefste, beste, tofste, geestigste, leukste, aandachtigste, meest verantwoorde onthaalmoeder van de wereld (= Ilse, onthaalmama van Benne en Fries) stopt ermee. Het zegt veel dat we eerst tegen twee andere onthaalmoeders ‘njet’ hebben gezegd en dan pas onze liefste bloedjes van zoontjes bij Ilse gedropt hebben. Maar wat een verschil, wat een andere aanpak, nooit hebben we ze moeten ‘afleveren’ met tranen in onze ogen, nooit zijn we vertrokken dat ons hart brak toen één of twee kleine ventjes weenden, want we wisten dat het toch weer goed kwam. Ilse was er, toch? Wel, Ilse stopt ermee. Voor Benne geen probleem, hij gaat in februari naar school (tenzij moeder er anders over beslist en prompt besluit om vrouw aan de haard te worden zodat dat ventje niet naar school hoeft). Fries moet op zoek naar een andere opvangplaats.

Dat ze de beste onthaalmoeder is bewijst Ilse nog maar eens door alle ouders nog een jaar (!) de tijd te geven om andere opvang te zoeken. Ze stopt niet plots, niet over drie maanden of zes maanden. Nee, ze stopt pas na de zomervakantie volgend jaar. Wat natuurlijk nog altijd te vroeg is, maar het is nog maar eens een teken dat ze altijd in de eerste plaats aan de kindjes en ouders denkt. Waarvoor dank!

Waarom stopt ze? Het statuut is niet al te best, zoniet eigenlijk lachwekkend in vergelijking met wat onthaalouders dag in dag uit voor ‘hun’ kinderen doen. Iemand anders zal nu de beste, liefste, tofste, … onthaalmoeder mogen zijn. Hopelijk heeft ze nog een plaatsje voor Fries, over enkele weken starten we de zoektocht.