Ja, goed gelezen: heel even waren wij ouders van een kleuter in de tweede kleuterklas. Hoe dat zo komt? Bij de info-avond van Bennes toekomstige school waren we er weer in geslaagd om net niet te laat te zijn. Het bezoek aan de nieuwe onthaalmoeder van Fries was een beetje uitgelopen en bij het buitenkomen daar zagen we nog net een rij ouders de school binnenstappen (ja, onthaalmoeder en school liggen op 20 meter afstand). Moeder en vader dus naarstig aansluiten bij de rij, de 2de kleuterklas binnen. Zonder dat ze dat doorhadden. We vonden het al vreemd dat zoveel ouders elkaar al kenden, ouders van peutertjes die nog naar school moeten of pas naar school gaan. ’t Moet zijn dat iedereen iedereen kent in Avelgem, zo redeneerden wij. Nu weten wij ook wel dat Benne geen ‘traag’ kind is, en dat hij wel mee is met zijn leeftijd. Dus toen ze daar begonnen over het binnen de lijntjes kleuren, streepjes zetten onder of boven dingen, zaken rangschikken van groot naar klein, van dik naar dun, … zonk de moed ons in de schoenen. Moeder zag zichzelf al heelder weekends bijles geven, vader zag zichzelf al naar de winkel hollen om een hele kar educatief peutermateriaal. Wat voor slimme kinderen waren dat daar allemaal, en wat voor onnozel kind hadden wij wel niet? Moeder zag het falen van de opvoeding al voor zich blinken in grote letters. Gelukkig doofden die letters snel uit toen we mochten genieten van de aha-erlebnis dat we ons in de 2de kleuterklas bevonden. Moeten wij stom gekeken hebben, dat moment. Daarna heel vlug naar de eerste kleuterklas gewandeld alwaar de tekeningen aan de muren al meer leken op wat wij van onze blonde prins elke dag mogen mogen zien. Juf Ineke, juf Griet, hij komt eraan hoor!