Nadat wij een bezoek gebracht hebben aan het huis van Sinterklaas, beloofde Sintmans ons plechtig om ook bij ons langs te komen. En hij hield woord, want heilige mannen houden altijd woord, toch? Diegene die alles gepland en geregeld had schrok uiteindelijk nog het meest toen die Sint plots aan de voordeur stond. Ik was net iets aan het ophangen (zo’n welkomsttekening, om extra marsepein te krijgen vaneigens) toen daar plots een zwarte Pieterman stond, en een Sinterman. Een schelle ‘whoe!’ kwam eruit, om daarna vol ontzag de Sint en zijn helper te begroeten. Benne. Keek. Zijn. Ogen. Uit. Benne luisterde naar alles wat de Sint zei en vroeg zich af of die Sint ook die gekke nonkel Klaas kende. En of de Sint Camille kende, Bennes vriendinnetje. En toen bleek dat ook die zwarte Piet kon dansen op Plop en Piet Piraat kreeg hij het helemaal. De Sint werd gebombardeerd tot zijn allerbeste vriend, er werd wat schootje geknuffeld en Benne kreeg zijn ‘cadeautje’. Ja, hij was al zo content met een zakje vol lekkers. Voor hem is de apotheose gepasseerd, kan er nog meer komen na al dat lekkers? Ja, kleine vent.

En we wensen het ieder kind toe om komende zaterdag te mogen opstaan en iets lekkers/leuks te vinden, maar nog meer: ik wens het elke ouder toe om zijn/haar kind zo’n gelukzalig moment te kunnen geven. Kunnen daar geen premies voor gegeven worden? Of speelgoedbanken naast de voedselbanken?

Meer foto’s hier.