Fries klinkt alleszins even onbegrijpelijk als een echte Fries. Of wat dacht u dat het volgende betekent?

“Dzjub dzjub”, terwijl hij naar een appel wijst

“Muzebuze” terwijl hij naar eender wat wijst

“Bwieb bieb”, “dubadub”, en nog andere klankraadsels. Het weze duidelijk dat onze zoon de handleiding van zijn spraakvermogen heeft gevonden en dat volop aan het uittesten is.

En ook Benne laat zich gaan. Op school leert hij over het paasfeest en alles wat errond hangt, dus ook over nieuw leven, over eieren, over de kindjes van de dieren. Dan krijg je volgende conversatie:

M: Benne, hoe noemen wij het kindje van een paard? — Benne: Euhmm, feulen!

M: Benne, hoe noemen wij het kindje van de koe? — Benne: Euhmm, kalffff!

M: Benne, hoe noemen wij het kindje van het varken? — Benne: Euhmm, baguetje?

Een broodje big, dus.