Ik moet erover gekeken hebben deze morgen. Dat kan gewoon niet anders. Onmogelijk dat een station, en meerbepaald de perrons, heden ten dagen onbereikbaar zijn voor al wie om één of andere reden wielen onder zijn billen nodig heeft. Ik hoop dus echt dat ik die belangrijke toegang voor moeders-met-buggy-en-één-of-meer-kinderen-aan-hun-arm, rolstoelgebruikers, … niet gezien heb.

Het station: dat van Kortrijk. Het tijdstip: zaterdagmorgen. Een hel voor wie langs dat station met de auto moet passeren, vandaar dat ik de achterkant neem. De reden: Benne ging met zijn grootouders een neefje Stan een dagje zooën en moeder werd gevraagd de betreffende kleine naar het station te brengen. Omweg, vertragingen, zaterdagmorgenfile’s, … u kent dat wel. Fries mocht niet mee, die is nog een beetje te klein en met hem erbij hadden ze zeker één of andere giraf in hun rugzak zitten. De papa van de kleine die wel meemocht, tevens ook de papa van de kleine die niet meemocht, moest van welkom en slurp en chit-chat doen op school, dus mocht moeder met twee kleine, een buggy, een draagtas, en haar eigen lijf op stap naar perron 3 in Kortrijk. Dit met tussenstop in de hall omdat we daar hadden afgesproken.

1. Ingang langs de achterkant van het station: geen probleem, daar is een heel mooi hellend vlak.
2. Uitgang richting hall (om zo uw ticketje te halen en al, dus wel een tamelijk cruciaal punt): via trappen of roltrap, waarvan die laatste niet werkte. Benne naar boven laten stappen, Fries naar boven laten kruipen, buggy opgeplooid en met een buggy in de lucht achter Fries naar boven stappen. ’t Kind moest eens vallen.
3. Naar de hall: geen problemen.
4. Naar perron 3 via ondergrondse doorgang: Kinderen meenemen op de trap naar beneden, buggy boven laten staan. Buggy mee naar beneden. Kinderen zijn gelukkig braaf en blijven staan.
5. Naar perron 3, trap naar boven: buggy laten staan, kinderen meenemen naar boven. Buggy blijft beneden staan. Ik ben het intussen zo beu dat ze hem van mijn part mogen meepakken.
6. *zwaai zwaai zwaai naar Benne op de trein*
7. Met Fries naar beneden, gaat vlot want geen buggy.
8. Fries in de buggy, en met die twee trappen naar boven. Halverwege de trap komt een behulpzame meneer me tegemoet. Yes.
9. Langs de inkomhall, terug naar beneden via de andere ondergrondse doorgang die leidt naar het hellend vlak aan de achterkant van het station. Halverwege de trappen komt deze keer een mevrouw me helpen. Yes2.
10. Slof slof slof naar de auto.

Ik ben er mijn goed humeur niet door verloren. Waarom? Omdat ik er gewoon van overtuigd ben dat dit niet kan, ik moet een belangrijke ingang gemist hebben om van de achterkant van het station naar de voorkant te raken, en dit zonder 2 trappen te moeten doen, of een kilometer om te wandelen. Dat de toegang tot een perron niet wielgericht is, tot daar aan toe. Maar dat je van de achterkant niet deftig naar de voorkant kan met een buggy? Ik heb gewoon die ingang gemist. Zo stom kan geen enkele ingenieur zijn 🙂