…plechtig op mijn communiezieltje (als dat nog enige waarde mag hebben tegenwoordig): vanaf zaterdag 8 mei zijn wij terug. Meer concreet zijnde: de avonturen van de broertjes, de moeder, de vader en al wat er aan los en vast hangt! En ook nog: nieuwe onnozele reacties van mijn kant op jullie verhalen. ’t Is niet dat ik jullie virtueel en in ’t echt niet mis…

U heeft nog tegoed:

• een paar pipi-in-de-broekverhalen van de jongste en zijn zindelijkheidstraining
• een paar kijk-da’s-de-B-van-Benne-verhalen van de oudste en toen hij de eerste letter van zijn naam kon schrijven
• een verhaaltje over hoe we naar Porto gingen om te vieren dat we tien jaar samen zijn (en ook vijf jaar getrouwd), daar een beetje vastzaten door een gevaarlijk spuwende vulkaan en via een vroegere rit op de bus zowat een halve scheiding vermeden hebben 🙂 (voor de ongerusten: beetje overdreven statement, maar ik moet mijn punt duidelijk maken).
• verhaaltjes over jongens op hoge hakken
• verhaaltjes over jongens met lippenstift
• verhaaltjes over jongens met moeders speldjes in hun haar… moet ik nu niet stilaan beginnen schrijven over mijn twee dochters?

Ik beloof het u allemaal: wacht nog een beetje, ’t komt in orde, we zijn er bijna! En bedankt aan mevrouw van hier om de boel een beetje te triggeren, zoals dat heet 🙂

(Net gezien dat de laatste post dus van eind maart dateert. Schandalig, ik weet het. En ik zit nog altijd met mijn hoofd ergens in februari… Bon, back to work nu).