Voorlopig redden wij het hier nog wel zonder gps, ja. Zelf heb ik al vaak gevloekt toen ik weer eens verkeerd was gereden en in het grote Vlaamse wegenboek mocht zoeken in welk hol ik me nu weer precies bevond. Maar voor het gemak (en om echtelijke ruzies te vermijden ook :-)) hadden wij dit weekend een gps in bruikleen. Dat was vooral heel leuk voor de twee zonen, aan wie we uitgebreid mochten uitleggen ‘wat die mevrouw in dat bakje zat te doen’, ‘waarom die mevrouw zo raar sprak’, ‘hoe die mevrouw wist waar wij naartoe wilden gaan’ en vooral: ‘waarom die mevrouw zei dat we moesten slaan’:

Mevrouw van de gps: “Aan het volgende kruispunt, links afslaan. Linksssss afslaan.”

Benne: “Mamaah, papaah, op wie moeten wij slaan?”

Bovendien hadden we ook onze live-echo’s mee.

Mevrouw van de gps: “Aan de volgende rotonde: neem de derde afslag. Derde afslag.”

Benne en Fries: “Derde afslah hé papa, derde afslah, dééérde afslah!”

Rij daar eens een weekend mee rond zeg…