Het is officieel vakantie en dat maakte mama al meteen heel chagrijnig deze morgen. Dik tegen haar zin stond ze op om te gaan werken terwijl papa en ik nog lekker wat konden soezen in bed (of hoe noem je de combinatie van mannelijk snurken, rollen, zuchten, dromen en snoezelen?). Intussen heeft de rode-stippen-invase haar hoogtepunt bereikt en is er gemiddeld gezien zo’n 3 milimeter afstand tussen twee vlekjes/blaasjes. Nu de blaasjes verdwijnen en er korstjes in de plaats komen zie ik er nog roder uit. Zo erg dat zelfs de kindjes van Chiro van Sellewie schrikken als ze me zien. Snif, wacht maar tot ik groot en sterk ben… zonder rode stippen.