– werken. Tamelijk belangrijk, zo’n beetje dingen afwerken, indienen, schrijven, voorbereiden. ’t Is niet dat ik me verveeld ging hebben.

– mensen in het stadhuis gaan ambeteren: twee keer een Kids-ID aanvragen, een paspoort aanvragen, een brief afgeven dat onze kleinste wel degelijk voldoende beschermd is tegen polio en aldus in de statistieken met groen gemarkeerd mag worden. Trouwens: hoe kom je erbij om je stadhuis enkel open te houden ’s morgens (vanaf 9 uur pas, niet te vroeg meneer), en dan nog één keer per maand op zaterdag (twee uurkes) en zo af en toe (als ’t geen feestdag is) eens op donderdag (tot -whoehoe zooo laat!- half zeven toch wel). ’t Moest er even uit. We blijven vriendjes, mijn gemeente en ik.

– naar de winkel gaan: heel handig als je met gasten zit vanavond.

– je oprit (ja, dat stuk land waar er dan zand moet opgegooid worden) eens goed schuren en kuisen

– een auto kuisen (op den oprit): niet aan te raden want als (als! als!) ze dan komen met zand dan moet je je half ingezeepte auto op straat zetten. Which is niet zo mooi.

– gewoon niet wachten op zand, een dikke foert en olé zeggen, melden dat ze hun plan kunnen trekken en dat zand hier maar moeten gooien. In pakskes van tien. En ’t mogen zelfs dikke lelijke venten zijn, ik zie het toch niet meer. Straks eens bellen om dat te melden, met mijn ene hand afwisselend in mijn zij en hevig gesticulerend. Eens zien of we dit verlengd weekend dan gaan kunnen doorwerken aan dat stuk land dat een optimist weleens ‘tuin’ zou durven te noemen.

Zo tussen nu en 8 minuten geleden gebeld naar de vriendelijke meneer van de bouwmaterialen. Dat het daar druk is (wij begrijpen dat wel, meneer), dat ze eigenlijk zowat verzuipen (ik zou u willen een reddingsboei gooien, maar zelf heb ik niet om zoveel zand komen, meneer), maar dat hij eens naar de chauffeur ging bellen. En dat de cola-light zand- en cementman hier over een half uur zal zijn! Als dat voor die mannen nog voormiddag is, dan wil ik niet weten wanneer ze ’s avonds gedaan hebben met hun werk. Maar: jeeeij dus!