Kleine broer Fries bleef eens bij zijn grootouders, grote broer Benne ging mee naar huis. Dachten wij dat dat even leuk ging zijn: Benne alleen, alle knuffels en warme chocomelk voor hem alleen, rust in de auto op weg naar huis, … Niets van dat.
“Ma ik wil mijn broer tru-u-ug!”
“Ma mijn broer moe mee-ee-ee!”
“Ik wil bij Fiesje zijn!”
“Fiesje moet hier bij mij zijn!”
“Ik wil morgen nie na school, ik wil bij Fiesje gaan!”
En zo om de vijf minuten: “Wa’s mijn broer?”, “Wa’s Fiesje, istieweg?”, “Oekomtanu?”, …
Zou het dan toch nog goed komen tussen de broers Fiesewietie en Penneuh?
wow, zoo lief 🙂
Ik vermoed dat ze terug ” a cunning plan” gesmeed hadden en door de plotse loop der ouderlijke planning dit plan in rook zagen opgaan…
da’s wel erg schattig